بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات گلوتئوس مدیوس و بایسپس فموریس در سه تمرین پلایومتریک برای پیشگیری از آسیب لیگامان صلیبی قدامی

چکیده هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی فعالیت الکترومیوگرافی 3 تمرین پلایومتریک (پرش جمع، لی لی تک پا در صفحه ساجیتال و لی لی تک پا در صفحه فرونتال) جهت شناخت بهترین تمرین بمنظور تقویت عضلات بایسپس فموریس و گلوتئوس مدیوس برای پیشگیری از آسیب لیگامان صلیبی قدامی می باشد. روش بررسی: در تحقیق حاضر 15 ورزشکار مرد به صورت داوطلبانه شرکت کردند و روش آماری تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر جهت بررسی میزان فعالیت عضلات در دو فاز فیدفوروارد و فیدبک فرود استفاده شد. آزمودنی ها در هر تمرین حداکثر پرش خود را انجام می دادند. یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت های معنی داری (p≤0.05) در میزان فعالیت این عضلات در فاز فیدفوروارد وجود دارد. تمرینات لی لی یک پا در صفحه ساجیتال بیشترین فعالیت بایسپس فموریس و لی لی یک پا در صفحه فرونتال بیشترین فعالیت گلوتئوس مدیوس را در فاز فیدفوروارد نشان دادند ولی پرش جمع کمترین فعالیت این عضلات را در هر دو فاز نشان داد. نتیجه گیری: تمرینات لی لی یک پا در صفحه ساجیتال و لی لی یک پا در صفحه فرونتال بایستی در برنامه های پیشگیری از آسیب acl مورد توجه قرار گیرند.